Wielkie Greckie Wakacje vol. 2

Sequele nie zawsze się udają, bo albo pomysł już zgrany, albo jeden aktor nawali, albo po prostu "to już nie jest to". Podobne obawy towarzyszyły mi, gdy planowałam kolejne już Wielkie Greckie Wakacje, jednak nic z tego! Wakacje nie okazały się klapą! Wielkie Greckie Wakacje zawsze muszą się udać! Opa!

Tym razem los skierował nas na wyspę Zakynthos, słynącą z żółwi. Oprócz tego słynie z oliwek, pięknych plaż, malowniczych skalistych wybrzeży, przejrzystej wody, dobrego jedzenia, sympatycznych mieszkańców... eee, to w sumie masło maślane o całej Grecji.

Już po lądowaniu (zaraz po brawach) przywitała nas, inaczej, niż w zeszłym roku, piękna pogoda. Bez problemu (inaczej, niż rok temu) znalazłyśmy rezydentkę, trafiłyśmy do autokaru i ruszyłyśmy w średnio długą podróż do hotelu, bez stłuczki drogowej po drodze (jw.).

Po obu stronach krętych dróżek rozpościerały się gaje oliwne, nieznacznie tylko zasłaniane przez leżące co jakiś czas hałdy śmieci. Dojechałyśmy do hotelu, dostałyśmy klucze do pokoju, wniosłyśmy walizki na 2 piętro i byłyśmy już w domu! 

Pokój ładniejszy niż na Korfu i na pewno większa łazienka, nie dało się siedzieć na sedesie w trakcie brania prysznica, tylko spłuczka kiepsko działała i czasem przez pół nocy rezerwuar nam czule plumkał.

Na jakie atrakcje można liczyć na Zakynthos (oprócz retsiny, oliwek i piwa Mythos)? Przede wszystkim piękne widoki, tak piękne, że czasem się gapiłam z rozdziawioną gębą...

zdj. Beata B.

zdj. Beata B.

A na dodatek, oprócz gapienia się z rozdziawioną gębą, można było zrzucić ciuchy i wskoczyć do tej pięknej, szmaragdowej wody! (lepiej najpierw zamknąć gębę)

zatoczka przy Keri

to żadna z nas

Popływałyśmy trochę przy plaży Xygia, gdzie ledwo dopłynęłyśmy do brzegu, jak dwa żółwie, potem ja jeszcze trochę pływałam przy przylądku Keri (to chyba najpiękniejsze miejsce na wyspie, choć tam co 5 kroków przewodniczka mówiła, że to jest najpiękniejsze miejsce, tu jest najpiękniejszy widok itd itp.), a potem nasz piracki statek zawinął do portu, tylko najpierw musiał zwinąć piracką flagę, przy wtórze tuszu z Piratów z Karaibów, a potem jeszcze załoga zaprezentowała taniec pijanego greckiego marynarza na wzburzonym morzu (miało to chyba być sirtaki, czyli wariacja nt. tańca ludowego, czyli wariacja nt. wariacji, czyli twórcza improwizacja). Zapomniałam powiedzieć, że przez połowę rejsu statek skakał po falach jak młody delfin, a w efekcie połowa pasażerów leżała na dolnym pokładzie z workami lodu na głowach- ale nie my!!

nasz statkos pirackos

Na razie zmęczyłam się trochę tym pisaniem, bo od pół roku chyba nie pisałam żadnej notki na blogu, więc zostawiam Was na razie z refleksją, że to prawdziwe zdjęcia, a nie fotoszop, a jeśli nie wierzycie, to lećcie i przekonajcie się sami!